Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

o wyrazie

См. также в других словарях:

  • kombinatoryczny — 1. «występujący w określonych połączeniach (kombinacjach)» ∆ jęz. Wariant kombinatoryczny «wariant fonemu uwarunkowany różnym otoczeniem fonetycznym, różną pozycją fonetyczną w wyrazie, np. spółgłoska n w wyrazie renta w stosunku do spółgłoski ŋ… …   Słownik języka polskiego

  • akcent — m IV, D. u, Ms. akcentncie; lm M. y 1. «zjawisko fonetyczne polegające na wyróżnieniu sylaby w wyrazie za pomocą zwiększenia siły artykulacyjnej (akcent dynamiczny, ekspiracyjny, przycisk), zmiany wysokości tonu (akcent toniczny) lub wydłużenia… …   Słownik języka polskiego

  • Alfred Tarski — in Berkeley Alfred Tarski bzw. ursprünglich Alfred Tajtelbaum oder Teitelbaum[1] (* 14. Januar 1901 (nach anderen Quellen: 1902) in Warschau; † 26. Oktober 1983 in Berkeley, USA …   Deutsch Wikipedia

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • afereza — ż IV, CMs. aferezazie, blm jęz. «zanik początkowej głoski lub grupy głosek w wyrazie» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • akcentować — ndk IV, akcentowaćtuję, akcentowaćtujesz, akcentowaćtuj, akcentowaćował, akcentowaćowany 1. «wyróżniać głoskę, sylabę w wyrazie, wyraz w zdaniu za pomocą siły artykulacyjnej, wysokości tonu lub iloczasu» Prawidłowo, błędnie, wyraźnie akcentować.… …   Słownik języka polskiego

  • alternować — ndk IV, alternowaćnuje, alternowaćował, alternowaćowany jęz. «o morfemach lub głoskach etymologicznie pokrewnych, ale różniących się fonetycznie: występować obocznie» W wyrazie stół głoska ó alternuje z głoską o występującą w innych jego formach …   Słownik języka polskiego

  • dominanta — ż IV, CMs. dominantancie; lm D. dominantaant 1. «główny motyw, zasadnicza cecha czegokolwiek, element wybijający się, panujący» Dominanta ideologiczna utworu. Barwy żółta i brązowa były dominantą kolorystyczną jesiennego krajobrazu. Dominantą… …   Słownik języka polskiego

  • eufonia — ż I, DCMs. eufonianii, blm 1. jęz. «unikanie połączeń fonetycznych odczuwanych jako trudne, przez rozwijanie i wstawianie w nie nowych dźwięków ułatwiających wymowę, występujące np. w wymowie regionalnej; w zn. ogólnym: harmonijne, przyjemne… …   Słownik języka polskiego

  • jednowyrazowy — «wyrażony jednym wyrazem, zawarty w jednym wyrazie» Podmiot jednowyrazowy. Jednowyrazowe hasło …   Słownik języka polskiego

  • kolorystyka — ż III, CMs. kolorystykayce, blm 1. «zestawienie, dobór barw, charakterystyczny zwłaszcza dla danej kompozycji malarskiej, twórczości jakiegoś artysty lub kierunku w malarstwie» Kolorystyka obrazów Matejki. Kolorystyka impresjonistów. Kolorystyka… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»